Toermalijn

Toermalijn

De naam is overgeleverd door Christianus-Fridericus Garmann in 1707.

De naam "tourmali" was een generieke naam die in Ceylon [Sri Lanka] werd gebruikt voor gekleurde edelstenen, meestal zirkonen. Omstreeks 1703 was door Nederlandse lapidairen ontdekt dat sommige van de "zirkonen" die in Nederland aankwamen in feite een voorheen onbeschreven mineraal waren. Het nieuwe mineraal kreeg verschillende namen waaronder "Pierre de Ceylan, door Lemery in 1717. Tourmalin, als min of meer specifieke mineraalnaam, werd in 1766 door Rinmann gebruikt. Hill noemde het Tourmaline Garnet in 1771 en Richard Kirwan verkortte de naam naar "Toermalijn" in 1794.

Gegevens

Opmerking bij Formule: in de formule staan de D-site-kationen tussen haakjes om de toewijzing van de verschillende kationen bij de groepsleden aan de kristallografische sites te vergemakkelijken.

A = Ca, Na, K, Pb of is leeg

D = Al, Fe2+, Fe3+, Li, Mg2+, Mn2+, Ti (bij middelmatige tot kleine kationen - in valentie balancering combinaties wanneer de A leeg is)

G = Al, Cr3+, Fe3+, V3+ (bij kleine kationen)

Si kan soms een kleine Al- en / of B3 + -substitutie hebben

X = O en/of OH

Z = F, O en/of OH

Luinaite- (OH) vertegenwoordigt een monokliene (pseudo-rhombohedrale) vervormde variant (ruimtegroep Cm) van de toermalijnstructuur. Er zijn ook triklinische varianten gemeld

Toermalijn omvat trigonale borosillicaten van de cyclosilicaat-superklasse. De nomenclatuur is herzien door Henry et al in 2011. De structuur voor de groep is er een waarin SiO4-tetraëders zijn verbonden tot zesledige ringen met een hexagonaal patroon. Ze zijn gestapeld met tussenliggende vervormde driehoekige BO3-groepen en verbonden door kationen op de D-plaats.

De SiO4-tetraëders zijn verticaal verbonden door G-site-kationen en X-site-anionen, terwijl de kolommen horizontaal zijn verbonden door zowel D-site-kationen als X-site-anionen. De A-site-kationen en de Z-site-anionen bezetten de kanalen in het midden van de kolommen (of de A-site kan leeg zijn). Bovendien kan tetraëdrische boor aanwezig zijn in zowel natuurlijke als synthetische toermalijnen (Kutzschbach et al., 2016).

Kleurverandering, van diepgroen naar donkerrood, met een toenemende lichtpadlengte, die optreedt in Cr-dragende toermalijnen, staat bekend als het Usambara-effect. Hoewel vergelijkbaar met het alexandrieteffect, is de kleurverandering in dit geval het gevolg van (1) spectrale posities van de door spin toegelaten banden van absorptie van Cr3 + -ionen, (2) specifieke verhouding van de transmissie van licht in twee transparantievensters (groen en rood), en (3) exponentiële afhankelijkheid van de lichtdoorlatendheid van de monsterdikte. Andere dan Cr-chromoforen, zoals Fe, onderdrukken het effect (Taran & Naumenko, 2016).

De Toermalijn groep bestaat uit Achroiet, Buergereit, Draviet, Elbaiet, Indigoliet, Liddicoatiet, Rubeliet, Schorl, Siberiet, Tsilaisiet, Uviet, Verdeliet en Zwarte Toermalijn

Indien op voorraad vind je hieronder mijn collectie Ruwe Edelstenen binnen deze groep.

Ben je op zoek naar geslepen Edelstenen uit de Toermalijn Groep kijk dan bij TOERMALIJN GROEP