smithsoniet

Smithsoniet

Smithsoniet Lapis calaminaris was een naam die door Agricola werd gebruikt in 1546. In 1747 gebruikte, Johan Gottschalk Wallerius (Vallerius ) de vereenvoudigde naam, Calamine voor zinkcarbonaat.

In 1780 analyseerde Torbern Bergmann Calamines en ontdekte dat het gemengde ertsen van zinkcarbonaten en silicaten waren.

In 1803 deed James Smithson een systematisch onderzoek naar Calamines en toonde aan dat ertsen geïdentificeerd als Calamine uit verschillende mineralen bestonden: een carbonaat en een silicaat. Het carbonaat "calamine" werd in 1832 omgedoopt tot Smithsoniet door François Sulpice Beudant ter ere van James Smithson [1754-1829], Britse chemicus, mineraloog en weldoener van het Smithsonian Institution (Washington, DC, VS).

Formule ZnCO3
Kleur Wit, grijs, geel, groen tot appelgroen, blauw, roze, paars, blauwgrijs en bruin; kleurloos of vaag getint in doorvallend licht
Glans Glasachtig, Parelachtig
Hardheid 4 - 4½
Soortelijk Gewicht  4,42 - 4,44
Kristal Systeem Trigonaal
Transparantie  Translucent
Vindplaats Australie, Griekenland, Italie, Mexico, Namibie, Spanje Vs

Smithsoniet behoort tot de Calciet groep. 

Smithsoniet wordt vaak aangetroffen als secundair mineraal in de oxidatiezone van zinkertsafzettingen. Het kan ook worden waargenomen in sedimentaire afzettingen en als een direct oxidatieproduct van sfaleriet.

Er is een verwisselingsmogelijkheid met Chyropraas, Hemimorfiet, Jade & Turquoise

Indien op voorraad vind je hieronder mijn collectie Ruwe Edelstenen.

Ben je op zoek naar geslepen Edelstenen kijk dan bij SMITHSONIET